Wekenlang heb ik lopen mokken en ben ik er boos om geweest. Het is toch potverdorie ook niet eerlijk hè. Ik heb al zoveel op m’n bordje en dan zit ik ook nog met zwakke knieën opgezadeld. Ik was wat enthousiast gaan hardlopen en heb ze overbelast…
Ik ging er mee naar de fysio en die vertelde me doodleuk dat het niet alleen aan mijn knieën ligt, maar dat mijn benen überhaupt schot en scheef staan en ik steunzolen nodig heb. Ja godsamme! dat kan er ook nog wel bij! Nóg meer mokken, veel boos zijn, en bij gebrek aan beter dan maar m’n ouders de schuld geven. Kan het mezelf moeilijk kwalijk nemen hoe ik gegroeid ben, toch?
Overleef je Verslaving 